Έρωτας
και
Θάνατος
1.
Ένα ογκώδες θέμα με χιλιάδες σελίδες βιβλιογραφίας.
Κι ο Έρωτας... Εκατομμύρια σελίδες.
Για να μη χαθούμε, να σας δώσω κάτι πρώτα.
Υπάρχει ένας μανές του Μοναδικού Κώστα Νούρου (που κανείς δεν ασχολείται μαζί του) από τη Σμύρνη που λέει,
Πολλές φορές με πλήγωσες
κι είπα να σε μισήσω,
μα σκέφτομαι πως δε μπορώ
δίχως εσέ να ζήσω
(μπορείτε να το ακούσετε στο link
που θα σας οδηγήσει σ΄ένα μικρό γραπτό μ΄ένα άλλο link. Σχεδόν πάντα δε ξεκινάει τη πρώτη φορά. Επιστρέψτε πίσω στο γραπτό, ξαναπατείστε το και θα δουλέψει).
Όταν το πρωτάκουσα σκέφτηκα πως, "μα, αυτή η μελωδία, αυτή η φωνή κι αυτοί οι απλοί στίχοι τα λεν όλα!".
Ξέρω, ακούγεται απλοϊκό.
Προσπαθώντας να κάνω κάτι παρόμοιο, αραδιάζω μιά μικρή σειρά από σκέψεις.
Σας προλαβαίνω, λέγοντας πως θ΄ακουστούν στεγνές και νερουλές αλλά, οδηγούν σ΄ένα σίγουρο μονοπάτι ξεκαθαρίσματος απ΄τα παράσιτα και απόλαυσης της έκστασης του λουλουδιού του Έρωτα.
ερχόμαστε όλοι/ες από μιά κοινή Μήτρα.
η Ζωή ενδιαφέρεται ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ και αδιαφορεί παντελώς για τα πάθη, τις περιπέτειες και ανοησίες της υπο-ομάδας της που λέγεται ανθρώπινο γένος.
Αν θέλουμε, μπορούμε να ονομάσουμε το μηχανισμό της Ζωής ΘΕΟ, ή ότι άλλο.
Τα πιό φωτεινά μυαλά δέχτηκαν τελικά ότι κάτι φαίνεται να υπάρχει πίσω απ΄όλα. Ένα είδος ΝΟΥ που σκέφτεται μαθηματικά. Όπως και νά΄ναι, η ύπαρξη του Θεού, με τον τρόπο που βιώνεται, προέκυψε από τα αρχικά ατέλειωτα ερωτηματικά που με τα χρόνια μισο-απαντήθηκαν, συστηματοποιήθηκαν από έξυπνους ανθρώπους που έπλασαν μιά, ουσιαστικά, αφελή και αντι-οικολογική Μυθολογία για την ύπαρξη Θεού και την προτίμησή του στο ανθρώπινο γένος...
Αν μπορούσαμε ν΄απαλλαγούμε απ΄αυτή την ιδεολογία και από τις επιταγές των πολιτικών συστημάτων, θα επέρχονταν μιά ηρεμία του νου μας. Θα μπορούσαμε να εξακολουθήσουμε να πιστεύουμε στο Κάτι - που βέβαια είναι μιά κωμική και οφθαλμοφανής φάρσα η πίστη ότι είναι αρσενικού γένους...
Θα συμφιλιωνόμασταν με το Θάνατο και θα δοξάζαμε τις χαρές του Έρωτα και την απέραντη ομορφιά του πλανήτη μας, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ!
Οι άντρες έχουν χρησιμοποιήσει ατέλειωτα κοσμητικά επίθετα για να "στολίσουν" τις γυναίκες, μη καταλαβαίνοντας πως οι γυναικείες συμπεριφορές αποτελούν συνειδητές και ασυνείδητες κινήσεις του προγραμματισμού τους για την προσέλκυση του αρσενικού και τη συνέχιση της ζωής.
Το σημερινό κλείσιμο, οι φόβοι για δόσιμο κλπ. είναι μιά άμυνά μας μπροστά στο λανθασμένο τρόπο ζωής που επιβάλλει το σημερινό σύστημα αξιών που μοναδικό σκοπό έχει να προστατεύσει το κεφάλαιο. Χρειάζεται ανθρώπους μοναχικούς, φοβισμένους, μίζερους, αλλοτριωμένους, μπερδεμένους για να δουλεύει καλά η μηχανή του.
Η χρονική απομάκρυνση από μεγάλους πολέμους (που δραστηριοποιούν, στο όνομα της επιβίωσης, το δέσιμο των ανθρώπων μεταξύ τους) και μεγάλων πολιτικών γεγονότων, δημιουργεί ατομικισμό και φιλοτομαρισμό.
(συνεχίζεται, εφόσον υπάρξει ενδιαφέρον που εκδηλώνεται με κάτι περισσότερο από το like...)
