måndag 21 januari 2008



Πόντιση φωτοσημαντή




Τα πουλιά φώναζαν
απ' την απέναντι όχθη.
Οι Ερινύες, ψηλά,
με φωσφορικά δίκωχα
ξύναν τις κοιλιές τους
και καραδοκούσαν
Το κοινό σιωπηλό
κρατούσε την ανάσα
Το δίχτυ μεταφέρθηκε

- Πέσε!
φώναζαν όλοι

Εκεί, όλα σταματούν
Το βουνό αδιαφορεί,
γυρίζει τη ράχη του
Ο καπνός σηκώνεται ψηλά,
διαλύεται σφυρίζοντας
Η θάλασσα πρασινίζει,
τα φύκια πέφτουν σε βαθύ ύπνο

Ο φωτοσημαντής εμβυθίζεται,
ανάβει τους προβολείς του
και έλκει,
έλκε,
έλκ,
έλ
ε,
.........

onsdag 16 januari 2008

Χωρίς τίτλο...

Δε σε γουστάρω άλλο, πατρίδα!
Ακόμα και τόσο μακριά σου, τα κύματα αηδίας με αγγίζουν...

"Ποιός έχει μαύρη (καθαρή, λέω εγώ) την καρδιά,
να γίνουμε συντρόφοι,
να περπατούμε σ' ερημιές, να μη θωρούμ' ανθρώποι"

αμανές με το Νούρο

torsdag 10 januari 2008

Χωρίς τίτλο... (2)


Κρατάω καλά φυλαγμένο, το άστρο σου μες τη καρδιά μου...