Πόντιση φωτοσημαντή

Τα πουλιά φώναζαν
απ' την απέναντι όχθη.
Οι Ερινύες, ψηλά,
με φωσφορικά δίκωχα
ξύναν τις κοιλιές τους
και καραδοκούσαν
Το κοινό σιωπηλό
κρατούσε την ανάσα
Το δίχτυ μεταφέρθηκε

- Πέσε!
φώναζαν όλοι

Εκεί, όλα σταματούν
Το βουνό αδιαφορεί,
γυρίζει τη ράχη του
Ο καπνός σηκώνεται ψηλά,
διαλύεται σφυρίζοντας
Η θάλασσα πρασινίζει,
τα φύκια πέφτουν σε βαθύ ύπνο

Ο φωτοσημαντής εμβυθίζεται,
ανάβει τους προβολείς του
και έλκει,
έλκε,
έλκ,
έλ
ε,
.........